XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
208
222
229
242
Orduan zuk, Eumeo txarrizaiña, ixeka egiñez esan zeuntso ari:
214 Olantxe geratu zan, loki itsetik eskegita; areik, ostera, bat-batean izkillotu, ate nagusia itxi ta Odis zur ernaiarengana joan ziran.
An geratu ziran, kemenez bizi.
Lau ziran, beraz, ate-zaintzailleak eta asko ta sendoak areto barrukoak.
Laster urreratu yaken Atene, Zeus'en alaba, Mentor'en itxura ta abotsa ebalarik.
Poztu zan Odis a ikusiaz eta itzok zuzendu eutsozan:
225 Orrela itz-egin eban, Atene, gerrariak sutzen dituana ezagutu eban arren.
Euren aldetik senargeiak zirikatzen zituen aretoan; Agelao Damastor'en semeak onan iñotson:
Eta borontzeak zure gogorkeriari azkena emon dagionean, Odis'enakaz batuko doguz errian barru ta kanpo gozatzen dituzun ondasun guztiak, eta ez dogu lagako zure seme-alabak zeure jauregian bizi izaterik, ezta zure emazte aratza Itaka'ko urian zear ibilterik be.
240 Orrela mintzatu zan.
Biotzean eban erdein-asarrea aziagotu yakon Atene'ri ta itz laidotsu oneikaz lots-erazo ta gorritu eban Odis: